Lang, lang geleden, toen ik nog getrouwd was met de vader van mijn dochters, werden in het weekend op de radio regelmatig top honderds van opeenvolgende jaren afgespeeld. Hij en ik bleven dan de hele nacht op om al die muziek op te nemen op onze bandrecorder. Heel speciale nachten, heel bijzondere sfeer en heel dierbare herinneringen met een vuurtje in de open haard, kaasjes en wijn op tafel en kaarsjes brandend. We luisterden naar muziek die we normaal gesproken nooit gehoord zouden hebben of die we op alledaagse dagen niet zouden zijn tegengekomen. Juweeltjes als ‘Ik heb mijn hart op Katendrecht verloren’ van Slome Japie, of ‘Mijn wiegie was een stijfselkissie’ van Zwarte Riek, maar ook klassiekers als ‘Those were the days’ van Mary Hopkins, ‘Sugar, Sugar’ van The Archies en ‘Wild Thing’ van The Troggs kwamen langs.
Elk heel uur was er natuurlijk nieuws. Dat namen we ook op, onder het motto ‘leuk voor later’. Het bleek ook echt leuk te zijn later, want ik heb regelmatig om mezelf moeten lachen omdat ik er steeds weer intrapte, het bericht over een verloskundige in Indonesië die baby’s verkocht. Mijn eerste reactie als dat nieuws voorbij kwam was steeds: “Och nee, alweer?! Wat erg!”, om me dan bijna direct te realiseren dat ’t oud nieuws was, dat we banden aan het afspelen waren. Eind augustus horen voospellen dat het zou gaan sneeuwen was ook wel grappig 😉
Een nummer dat me uit die tijd levendig is bijgebleven is ‘Sabre Dance’ van Love Sculpture. De Sabeldans van Khachaturian, maar dan een beetje anders. Een echte shake-you-awaker. Ik weet eigenlijk niet welke van de versies ik prefereer, dus ik zwijmel gewoon bij allebei.
Wil je zwijmels van anderen zien? Bij Tasja staan er nog meer.
😍 mooi joh!
Rijkdom van toen die nou steeds onbetaalbaar is.
Geef mij toch nr. 2 maar
😍❣
LikeGeliked door 1 persoon
Geweldig hè? Ik kan me de nachten nog levendig herinneren, en dit nummer is dan het eerste dat in mijn hoofd rond gaat zingen.
LikeLike
Hoe herkenbaar! Wat heb ik weer genoten van je verhaal én de muziek. Wij hadden geen bandrecorder maar cassettebandjes. Die gingen mee in de auto op weg naar Frankrijk. Mooie herinneringen.
LikeLike
De tweede heeft wel mijn voorkeur hoewel ik de eerste wel heel apart vind. Je moet hem niet te zacht afspelen anders is het een brei van muziek. Harder dus en dan klinkt hij best bijzonder.
LikeLike
Ja, zwijmelen, bij de Sabeldans was ik met mijn moeder eens, klassieke muziek moet je niet herschrijven, tenzij: je bij een groter publiek een gevoelige snaar raakt, zoals Thijs v.Leer!
xxxLiefs.
LikeLike
Het doet een beetje denken aan hoe ik jaarlijks de Top 2000 beleef. Ik kan dan ook niet stoppen met luisteren. Ik verheug me nu al op de periode tussen kerst en oud en nieuw. Ik werk dan best wel veel diensten, en ik heb tegenwoordig muziek op mijn werkplek. En ik heb de regie over de radio 🙂
LikeLike
Heerlijk toch dit soort herinneringen, die zijn goud waard…
Destijds was een bandrecorder super, kon enorm veel muziek op..
Komisch wat die baby betreft, gelukkig zie je dat zelf ook steeds weer in…
Twee leuke pittige nummers, waar mijn voorkeur uit gaat naar de klassieke…
LikeLike
Het had iets magisch die bandrecorder. Wij namen ook alles op voor later… Mijn voorkeur gaat duidelijk naar het 2e, daar kan ik goed naar luisteren. Maar bij het eerste, daar gaan mijn haren van overeind staan.
LikeLike
Echte nostalgie! Zelf heb ik ook veel opgenomen. Leuk om te lezen.
Liefs Joanne
LikeLike
Heel leuk geschreven! Beeldend ; ik zie het zo voor me .
LikeGeliked door 1 persoon